De reis via de Mekong delta naar Cambodja

Onze 2daagse reis van Saigon via de Mekongdelta naar Pnom Penh was verrassend leuk! Dat kwam deels door onze superenthousiaste Vietnamese gids (wiens mond geen minuut stil stond, een wandelend, moppentappend geschiedenisboek, hij had eigenlijk cabaretier had moeten worden). We hebben van hem in 2 dagen tijd ontzettend veel geleerd over de Vietnamese geschiedenis, taal, cultuur, godsdienst, mensen en gebruiken en hij wist ook nog een hele hoop over Cambodja te vertellen. In een scheur gelegen om dat manneke en ook nog een hoop echt authentiek Vietnamese dingen gedaan en gezien. Allereerst gingen we naar een drijvende markt. We hadden zoiets al eerder gezien in Thailand, maar markten hadden daar vaak een iets te toeristische inslag. Dit was echt de dagelijkse markt; een ruilhandel. Elk bootje verkocht 1 of hoogstens 2 verschillende producten. Het product in kwestie, bijvoorbeeld bananen, hangt hier aan een lange bamboestok die op de boot staat, zodoende kun je van ver af zien waar je heen moet varen met je bootje met kokosnoten om die te ruilen tegen bijvoorbeeld een pond bananen. Als er echter een kokosmatje aan de stok hing, was dat niet omdat ze kokosmatjes verkochten. Dat betekende namelijk dat de boot te koop was!
Met een bootje voeren we daarna verder naar een aantal familiebedrijfjes langs de kade.
De eerste was een ‘openluchtfabriekje’ waar ze allerhande producten maakten van kokos, rijst, honing en…jahaaa…slang! Eerst lieten ze zien hoe de kokos met een paar gammele apparaten verwerkt werd tot een lekker, plakkerig snoepje (naturel, met pinda’s, met chocolade etc etc)en hoe ze allerlei ander snoepgoed maakten.Natuurlijk mochten we van alles proeven en hebben we ook wat snoepjes gekocht, welke uiteindelijk goed van pas zouden komen voor de bedelende kindjes in Cambodja. Ook kregen we een klein nipje te proeven van DE delicatesse van zuid Vietnam: Slangenwijn. Gatver, wij hadden die flesjes al eerder gezien (zie de foto’s van Laos),maar nu mochten we het dan toch echt proberen..jippie… Ahum! Toen we hoorden dat het gebruiken als middeltje tegen werkelijk 100en kwalen (rugpijn, keelpijn, depressie etcetc, een apotheker kan het hier op zijn buik schrijven)en we hoorden dat het toch ECHT wel veilig was, hebben we het toch geprobeerd. Naja, je proefde alleen flink sterke alcohol en verder niks gelukkig! Ze maakten en verkochten ook rijstpapier, rijstnoedels, een soort kroepoek en koeken in verschillende smaken.
Daarna gingen we naar de buren waar ze honing en thee verkochten en kregen een lekker zoet kopje citroenthee aangeboden. Toen we genoeg gesnoept hadden gingen we verder naar…de lunch! haha, ze houden hier zeker van eten, elk moment van de dag..We kregen een aantal lokale specialiteiten te eten en daarna een optreden van een van de serveersters, begeleidt door opa met een gitaar. Zij was een van de eersten die wij hier loepzuiver en erg mooi een soort van oud zuidvietnamees volkslied hebben horen zingen. De Vietnamezen in onze groep hadden de tranen over hun wangen lopen…ach gossie! Maar al te vaak is de muziek in Azie echter tenenkrommend kattengejank! De melodieën zitten vaak zo complex in elkaar dat het bijna onmogelijk is om ze mooi te zingen. Omdat wij er natuurlijk geen klap van verstonden dacht onze gids: ik zal wel eens even een vertaling geven… Begon hij precies hetzelfde stuk, tevens loepzuiver (zelfs de hoge tonen) na te zingen…alleen dan in het Engels, terplekke geïmproviseerd!
Ongelooflijk dat die jongen met zoveel talenten nog steeds in de toeristensector werkt. Als laatste gingen we nog naar de grootste tempel van Vietnam in Chau Doc, nabij de grens van Cambodja. Na een nachtje ‘lekker’ slapen in Chau Doc vertrokken we in alle vroegte al weer naar de rivier. ’s Ochtends stond er een bezoek aan een vissersdorp op het programma. We gingen naar een Tilapia kwekerij met maar liefst 50.000 vissen onder in een niet al te grote ijzeren kooi. Als ze eten kregen werd iedereen kletsnat van het gespatter en het stónk daar! Wel heel leuk om te zien en vervolgens werden we in kleine roeibootjes naar een kleine islamitische gemeenschap gebracht die bekend staat om hun handgeweven stoffen en kleding. Een meisje was bezig met een lap stof met een ingewikkeld patroon aan een ouderwets weefgetouw, echt terug in de tijd. Het meest bijzondere aan deze gemeenschap was echter de dominante rol van de vrouwen. Die zijn hier namelijk ,in tegenstelling tot de islamitische gemeenschappen die wij kennen, ‘heer en meester’. Erg apart, zij bepalen ALLES in huis, wie ze trouwen (zij kiezen de mannen uit), HOVEEL mannen ze trouwen (ze mogen namelijk zo veel mannen hebben als ze willen; een soort harem!) en ze behandelen die mannen als sloven. De mannen moeten alles doen en zij zitten op hun …(puntjepuntje) kont bevelen uit de delen. Ook zijn ze zeer gecharmeerd van westerse mannen dus werd Pieter van te voren al gewaarschuwd dat hij op moest passen dat ze hem niet in zijn billen knepen! Dat viel gelukkig mee…..maar wat een aparte bedoening!!
Veilig weer bij de kleine roeibootjes aangekomen, werden we naar de grotere 10- persoonsboot gebracht die ons over de grens van Cambodja zou brengen. Tijdens de 3 uur durende tocht wist PPPaparazzi PPPieter nog een wild ijsvogeltje op de foto te zetten. Bij de grens had het papierwerk nog wel even wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk konden we dan toch in een heel gaar busje doorreizen naar Pnom Penh. We moesten onderweg alleen nog maar 3(!) keer in en uit de auto met al onze papieren en visa, om bij smoezelig uitziende grenspostjes met een hoop interessante mannen in uniform, onze papieren te laten controleren.
Uiteindelijk kwamen we dan laat in de middag aan in Pnom Penh…

P.s.
We hebben een aantal nieuwe foto's van Vietnam toegevoegd.
(zie laatste 9 foto's Vietnam)

gr Pieter en Inge