Duiken en Thais Vuurwerk!
Door: PieterenInge
Blijf op de hoogte en volg Pieter en Inge
11 Januari 2011 | Thailand, Bangkok
Goede morgen!
Onze excuses voor de vertraging… We zitten momenteel in Laos en hebben meerdere dagen compleet afgesloten van de wereld gezeten..geen verbinding via telefoon of internet. Maargoed, we zullen de schade proberen in te halen en beginnen met ons grote duikavontuur.
2e Kerstdag zaten wij niet zoals jullie aan het kerstontbijt, maar…..jawel….weer naast elkaar in de schoolbanken! ONEEEE!! NIET WEER!!
We hebben alle twee onze portie wel gehad de afgelopen jaren...zijn er eerlijk gezegd eigenlijk nu pas echt van bijgekomen.. Maarja, onze padi open water duikcursus begon nu eenmaal met een theoriegedeelte. In de middag zijn we het zwembad in gegaan. Even een heel gedoe: Waar moeten al die slangen heen, zit het allemaal wel goed aangesloten, krijg ik geen water binnen, gaat dat wel goed met mijn oren? Reuze spannend allemaal.
Wonderbovenwonder zaten we een paar uur later vrolijk 3 meter diep op de bodem van het zwembad gekke bekken naar elkaar te trekken, onze bril onder water op en af te zetten en leeg te blazen met onze neus, ons ademapparaat in en uit onze mond te doen, ons hele vest (inclusief duikfles) en loodgordel uit en aan te doen…we oefenden allerlei truckjes die je in geval van nood zou moeten kunnen uitvoeren. De volgende dag begon het echte werk in de zee met onze groep van 8 Nederlanders en 2 Nederlandse instructeurs (2 broers), erg gezellig! Omdat de hele groep het snel onder de knie had, hebben we gelijk een meter of 12 diep gedoken en op die diepte nogmaals onze oefeningen van de dag daarvoor gedaan. Helemaal geen last van onze oren of ogen, hoogstens ietwat verkrampte kaken van het te hard bijten op het ademapparaat (achja, beginnersfoutje!). De volgende dag volgden twee duiken nabij de ‘white rock’ en ‘The twins’. Het water was nogal wild en een constante stroom water in mijn duikbril zorgde ervoor dat ik niet volledig ontspannen was, wat tenslotte resulteerde in…..megakramp in mijn voet en kuit, die met geen mogelijkheid overging! Zit je daar op de bodem van de zee…. Pieter heeft toen laten zien dat ie zelfs op 18 meter diepte een voetmassage kan geven, midden tussen de vissen en het koraal…dat staat nog eens leuk op je CV! Daarna ging het duiken weer perfect, wat is dat geweldig om te doen! Al die mooie vissen, het koraal…
De laatste dag bracht de boot ons helemaal de open zee op richting Chumpon. De schipper had eigenlijk niet willen varen omdat er veel te hoge golven waren..gelukkig konden de instructeurs hem overhalen en zijn wij niet zeeziek geworden, in tegenstelling tot vele anderen..! Pieter vroeg wat we te zien zouden krijgen en onze instructeur Bas haalde hierop een kaart tevoorschijn waarop allerlei kleurrijke vissen afgebeeld waren welke wij mogelijk te zien zouden krijgen onder water. Daarna grapte hij nog: ‘Joh, misschien zien we wel een whale shark’. Hij had in zijn bijna 3000 duiken in Egypte, Australie en Thailand nog nooit een heuse walvishaai gezien, dus die zouden wij dan ook wel niet zien. Gaan wij in de kolkende zee naar beneden (gek, op een paar meter diepte is alles weer rustig!), zitten we op 12 meter diepte, begint Bas ineens als een gek op zijn tank te tikken en met zijn armen en benen te zwaaien….hhmm?? Komt daar ineens een reusachtige gedaante vanachter het koraal te voorschijn...een gevaarte van ongeveer 8 meter puur haai kwam vlak langs ons heen zweven. Heel gracieus en langzaam…iedereen, inclusief onze begeleiders, door het dolle heen natuurlijk! Sommigen waren behoorlijk geschrokken, maar wij moeten zeggen dat we alleen maar ademloos hebben toegekeken en geen moment bang zijn geweest, alleen maar zwaar onder de indruk. We zien nog dat beeld voor ons…ongelooflijk..En dan was dit nogmaar een kleintje, want we hoorden dat ze wel 15meter kunnen worden! Walvishaaien eten alleen maar plankton, dus zijn niet gevaarlijk voor ons..maar toch..! Een paar minuten later kwam ie nog een keer op zijn gemakje met sierlijke bewegingen langs zwemmen en toen hebben twee instructeurs filmpjes en foto’s kunnen maken. Die sturen ze op naar ons thuis in NL, dus die hebben jullie nog van ons tegoed!
Daarna zagen we nog veel meer moois, maar dat kunnen we beter laten zien aan de hand van de foto’s en film als we terug zijn! Dit was toch wel een spetterend einde van onze duikcursus en zeker voor herhaling vatbaar;-)
Helaas hadden we niet veel tijd om het behalen van ons duikcertificaat te vieren want diezelfde middag, op 29 december, hebben we weer de boot naar het vaste land genomen en ’s nachts de nachttrein naar Bangkok. Zo waren we mooi op tijd om in deze miljoenenstad oud en nieuw te vieren.
30-12-2010 t/m 02-01-2011 Bangkok
Happy Newyear!! Ons 2e bezoek aan Bangkok bestond uit het bezoeken van de verschillende stadsdelen (van arm tot rijk) met tuktuks (driewielertaxi’s) en boten, tempels, het koninklijk paleis, markten en het vieren van het grote oud en nieuwfeest. Tijdens onze vorige reis hadden we al veel van deze prachtige stad gezien, maar je raakt hier niet uitgekeken en -beleefd. Het leek een beetje op ‘thuiskomen’, stom he? Overal waar je kijkt zie je bedrijvigheid. Iedereen probeert al lachend zijn dagelijkse kost te verdienen door het verkopen van allerhande (etens-)waren, kippetjes, noodles, rijst, pannenkoeken (ja, dat is helemaal ‘in’ hier), een waar BBQ-walhalla. The rules are…that there are no rules. Alles mag, alles kan, als je maar plezier hebt en als het even kan ook nog een beetje geld verdiend, als je zin hebt om een hutje neer te zetten of een tentje te openen: ga vooral je gang. De mensen maken maar wat graag een praatje en zijn over het algemeen super lief, grappig en hulpvaardig. Het verkeer is te gevaarlijk voor woorden, iedereen doet maar wat en heeft het daarbij prima naar zijn zin. Overal zie je in oranje gehulde monniken: op de brommer, in de auto, al pratend in een mobieltje..Kortom: een vrolijke, gastvrije, kleurrijke en geurrijke bedoening.
Oud en nieuw was echt een gekkenhuis en we hebben de grote gekte op het centrale plein maar gemeden…een wijs besluit achteraf. Dat wil niet zeggen dat het rondom Kao San Road waar wij verbleven geen heksenketel was. We hebben ontzettend moeten lachen om al die poespas die er in Thailand aan te pas komt (zonder dat men het in de gaten had, werden er boven het publiek ineens ballonnen gevuld met meel leeggeprikt? Haha, gelukkig stonden wij ‘veilig’), mooi vuurwerk gezien en met allerlei nationaliteiten feest gevierd. Om 3uur lagen we echter al op een oor, toen het bij jullie nog nieuwjaar moest worden!
2-1-2011 Chiangmai en Huay Xai
Vandaag hebben we de nachttrein naar Chiangmai gepakt, alwaar we een nachtje verbleven, alvorens met een minibusje volgepakt met mensen,tassen en dozen naar de grens van Laos te reizen ( Chiang Khong). Om 4 uur ’s middags staken we de brede Mekong rivier over die de grens vormt tussen Thailand en Laos. We overnachtten in Huay Xai en maakten hier voor het eerst kennis met de vriendelijke Laoitiaanse bevolking. De volgende twee dagen zouden we met de (letterlijk en figuurlijke!) SLOW-boat over de Mekong rivier, in twee dagen naar Luangprabang varen. Het verslag van deze tocht en ons verblijf in Laos volgt de volgende keer!
Onze excuses voor de vertraging… We zitten momenteel in Laos en hebben meerdere dagen compleet afgesloten van de wereld gezeten..geen verbinding via telefoon of internet. Maargoed, we zullen de schade proberen in te halen en beginnen met ons grote duikavontuur.
2e Kerstdag zaten wij niet zoals jullie aan het kerstontbijt, maar…..jawel….weer naast elkaar in de schoolbanken! ONEEEE!! NIET WEER!!
We hebben alle twee onze portie wel gehad de afgelopen jaren...zijn er eerlijk gezegd eigenlijk nu pas echt van bijgekomen.. Maarja, onze padi open water duikcursus begon nu eenmaal met een theoriegedeelte. In de middag zijn we het zwembad in gegaan. Even een heel gedoe: Waar moeten al die slangen heen, zit het allemaal wel goed aangesloten, krijg ik geen water binnen, gaat dat wel goed met mijn oren? Reuze spannend allemaal.
Wonderbovenwonder zaten we een paar uur later vrolijk 3 meter diep op de bodem van het zwembad gekke bekken naar elkaar te trekken, onze bril onder water op en af te zetten en leeg te blazen met onze neus, ons ademapparaat in en uit onze mond te doen, ons hele vest (inclusief duikfles) en loodgordel uit en aan te doen…we oefenden allerlei truckjes die je in geval van nood zou moeten kunnen uitvoeren. De volgende dag begon het echte werk in de zee met onze groep van 8 Nederlanders en 2 Nederlandse instructeurs (2 broers), erg gezellig! Omdat de hele groep het snel onder de knie had, hebben we gelijk een meter of 12 diep gedoken en op die diepte nogmaals onze oefeningen van de dag daarvoor gedaan. Helemaal geen last van onze oren of ogen, hoogstens ietwat verkrampte kaken van het te hard bijten op het ademapparaat (achja, beginnersfoutje!). De volgende dag volgden twee duiken nabij de ‘white rock’ en ‘The twins’. Het water was nogal wild en een constante stroom water in mijn duikbril zorgde ervoor dat ik niet volledig ontspannen was, wat tenslotte resulteerde in…..megakramp in mijn voet en kuit, die met geen mogelijkheid overging! Zit je daar op de bodem van de zee…. Pieter heeft toen laten zien dat ie zelfs op 18 meter diepte een voetmassage kan geven, midden tussen de vissen en het koraal…dat staat nog eens leuk op je CV! Daarna ging het duiken weer perfect, wat is dat geweldig om te doen! Al die mooie vissen, het koraal…
De laatste dag bracht de boot ons helemaal de open zee op richting Chumpon. De schipper had eigenlijk niet willen varen omdat er veel te hoge golven waren..gelukkig konden de instructeurs hem overhalen en zijn wij niet zeeziek geworden, in tegenstelling tot vele anderen..! Pieter vroeg wat we te zien zouden krijgen en onze instructeur Bas haalde hierop een kaart tevoorschijn waarop allerlei kleurrijke vissen afgebeeld waren welke wij mogelijk te zien zouden krijgen onder water. Daarna grapte hij nog: ‘Joh, misschien zien we wel een whale shark’. Hij had in zijn bijna 3000 duiken in Egypte, Australie en Thailand nog nooit een heuse walvishaai gezien, dus die zouden wij dan ook wel niet zien. Gaan wij in de kolkende zee naar beneden (gek, op een paar meter diepte is alles weer rustig!), zitten we op 12 meter diepte, begint Bas ineens als een gek op zijn tank te tikken en met zijn armen en benen te zwaaien….hhmm?? Komt daar ineens een reusachtige gedaante vanachter het koraal te voorschijn...een gevaarte van ongeveer 8 meter puur haai kwam vlak langs ons heen zweven. Heel gracieus en langzaam…iedereen, inclusief onze begeleiders, door het dolle heen natuurlijk! Sommigen waren behoorlijk geschrokken, maar wij moeten zeggen dat we alleen maar ademloos hebben toegekeken en geen moment bang zijn geweest, alleen maar zwaar onder de indruk. We zien nog dat beeld voor ons…ongelooflijk..En dan was dit nogmaar een kleintje, want we hoorden dat ze wel 15meter kunnen worden! Walvishaaien eten alleen maar plankton, dus zijn niet gevaarlijk voor ons..maar toch..! Een paar minuten later kwam ie nog een keer op zijn gemakje met sierlijke bewegingen langs zwemmen en toen hebben twee instructeurs filmpjes en foto’s kunnen maken. Die sturen ze op naar ons thuis in NL, dus die hebben jullie nog van ons tegoed!
Daarna zagen we nog veel meer moois, maar dat kunnen we beter laten zien aan de hand van de foto’s en film als we terug zijn! Dit was toch wel een spetterend einde van onze duikcursus en zeker voor herhaling vatbaar;-)
Helaas hadden we niet veel tijd om het behalen van ons duikcertificaat te vieren want diezelfde middag, op 29 december, hebben we weer de boot naar het vaste land genomen en ’s nachts de nachttrein naar Bangkok. Zo waren we mooi op tijd om in deze miljoenenstad oud en nieuw te vieren.
30-12-2010 t/m 02-01-2011 Bangkok
Happy Newyear!! Ons 2e bezoek aan Bangkok bestond uit het bezoeken van de verschillende stadsdelen (van arm tot rijk) met tuktuks (driewielertaxi’s) en boten, tempels, het koninklijk paleis, markten en het vieren van het grote oud en nieuwfeest. Tijdens onze vorige reis hadden we al veel van deze prachtige stad gezien, maar je raakt hier niet uitgekeken en -beleefd. Het leek een beetje op ‘thuiskomen’, stom he? Overal waar je kijkt zie je bedrijvigheid. Iedereen probeert al lachend zijn dagelijkse kost te verdienen door het verkopen van allerhande (etens-)waren, kippetjes, noodles, rijst, pannenkoeken (ja, dat is helemaal ‘in’ hier), een waar BBQ-walhalla. The rules are…that there are no rules. Alles mag, alles kan, als je maar plezier hebt en als het even kan ook nog een beetje geld verdiend, als je zin hebt om een hutje neer te zetten of een tentje te openen: ga vooral je gang. De mensen maken maar wat graag een praatje en zijn over het algemeen super lief, grappig en hulpvaardig. Het verkeer is te gevaarlijk voor woorden, iedereen doet maar wat en heeft het daarbij prima naar zijn zin. Overal zie je in oranje gehulde monniken: op de brommer, in de auto, al pratend in een mobieltje..Kortom: een vrolijke, gastvrije, kleurrijke en geurrijke bedoening.
Oud en nieuw was echt een gekkenhuis en we hebben de grote gekte op het centrale plein maar gemeden…een wijs besluit achteraf. Dat wil niet zeggen dat het rondom Kao San Road waar wij verbleven geen heksenketel was. We hebben ontzettend moeten lachen om al die poespas die er in Thailand aan te pas komt (zonder dat men het in de gaten had, werden er boven het publiek ineens ballonnen gevuld met meel leeggeprikt? Haha, gelukkig stonden wij ‘veilig’), mooi vuurwerk gezien en met allerlei nationaliteiten feest gevierd. Om 3uur lagen we echter al op een oor, toen het bij jullie nog nieuwjaar moest worden!
2-1-2011 Chiangmai en Huay Xai
Vandaag hebben we de nachttrein naar Chiangmai gepakt, alwaar we een nachtje verbleven, alvorens met een minibusje volgepakt met mensen,tassen en dozen naar de grens van Laos te reizen ( Chiang Khong). Om 4 uur ’s middags staken we de brede Mekong rivier over die de grens vormt tussen Thailand en Laos. We overnachtten in Huay Xai en maakten hier voor het eerst kennis met de vriendelijke Laoitiaanse bevolking. De volgende twee dagen zouden we met de (letterlijk en figuurlijke!) SLOW-boat over de Mekong rivier, in twee dagen naar Luangprabang varen. Het verslag van deze tocht en ons verblijf in Laos volgt de volgende keer!
-
11 Januari 2011 - 13:48
Rinske, Paul En Kids:
Ha Pieter en Inge,
Fijn om weer iets van jullie te horen en dat jullie het samen zo goed hebben. Bedankt voor de weer prachtige foto's. Ben benieuwd naar de walvishaai. We hebben toevallig een filmpje van Dora en Diego dat gaat over de walvishaai, kinderen vonden het na jullie nieuws prachtig om te zien. We weten nu hoe groot deze is of kan worden, hoe hij er uit ziet en hoeveel tanden hij heeft, ondanks dat deze plankton eet in iedergeval 30.000 hahaha.
En dat maken jullie allemaal live mee, wat een leven daar zeg.............
Liefs Rinske, Paul en de kindjes
-
11 Januari 2011 - 14:04
Sandra En Jamie:
Heej schatten,
Natuurlijk eerst nog de beste wensen, het mag eigenlijk niet meer maar we wensen het jullie toch!! ;p
We hebben weer genoten van de foto's en verhaal! Hopelijk hebben jullie nog een mooie tijd gehad in Luangprabang, we horen het hopelijk snel!
Liefs x -
11 Januari 2011 - 14:32
De Hurkjes:
Hoi dappere dodo's,
Wat kunnen jullie het heerlijk spannend maken. In woest kolkend zeewater duiken en dan niet bang voor zo'n verschrikkelijk grote walvishaai!!!. Als we jullie foto's zien dan is het steeds weer "whow". Prachtig die tempels ( vooral de witte) en beelden .Jullie maken zoveel mee dat het bijna niet allemaal meer te bevatten is. Geweldig.
Vandaag hebben we jullie duikboeken hier thuis ontvangen; mogen wij het nu ook proberen?
Wij zijn al weer benieuwd naar jullie ervaringen in Laos. Waarschijnlijk heel anders, met name primitiever dan in Thailand. Zorg goed voor elkaar.
Knuffels van ons allemaal.
-
11 Januari 2011 - 15:15
Ingrid Van Gulick:
Wat een leuke foto's weer, volgens mij hebben jullie het goed naar je zin.
In ieder geval de allerbeste wensen voor 2011 en nog veel plezier daar.
Groetjes Ingrid -
11 Januari 2011 - 16:56
As En Joost:
He stoere wereldreizigers!
We zaten ons van de week al af te vragen wanneer er weer een reisverslag zou komen, zo leuk om te lezen en jullie op deze manier te volgen! Wow dat verhaal van die haai is wel spectaculair zeg, dat had je nooit kunnen denken dat je dit zou meemaken! Ook erg leuk om de foto's te zien, ik ben op veel plaatsen ook geweest dus het is erg herkenbaar.
Zo te zien hebben jullie het super naar jullie zin, nu in Laos, ben heel benieuwd hoe het leven daar is!
Oh ja en natuurlijk voor jullie ook alle goeds voor het nieuwe jaar! Als jullie weer terug zijn proosten we wel een keer ;).
Veel plezier in Laos en wij kijken weer uit naar het volgende verhaal!
Liefs Joost en As -
11 Januari 2011 - 18:23
Annemiek Van Kastere:
Allereerst de beste wensen vanuit Gestel, wat een leuk verslag weer,
we vroegen ons hier al af waarom het zo lang duurde voordat we weer iets konden lezen,
want het leest als een goed boek,
Inge je kunt zo schrijver worden.
Veel plezier bij jullie verdere reis en tot lezens.
Groetjes Annemiek. -
11 Januari 2011 - 20:43
Bram:
Hé levensgenieters!
leuk verhaal en mooie foto's weer! Nog geen last van een overdosis tempels?
Heel veel plezier nog, en kijk ook even of www.teamhelvoirt.nl bij jullie ook werkt!!?
groeten Bram -
12 Januari 2011 - 07:01
Lizette:
Wat gaaf allemaal weer!!
Borrel? Nee bedankt, maar die roze taxi's mogen ze hier ook wel invoeren! -
12 Januari 2011 - 10:20
Thijs:
Hey!!
Ziet er allemaal erg gaaf en indrukwekkend uit daar! En de verhalen zijn ook erg boeiend om te lezen!
Lijkt me trouwens super om een keer zo'n walvishaai van dichtbij te zien..! De enige haai die ik ooit gezien heb was een witte haai aan het wateroppervlak van Marmaris, Turkije.. (of was het toch Pieter die zonder zwembroek ineens omhoog kwam...;-))
Take care and have fun!!
x Thijs -
12 Januari 2011 - 11:14
Henk En Leny:
Lieve Pieter en Inge,
Wat een prachtig verhaal en mooie fotos
We genieten met jullie mee, Printen alles uit zodat we het ook aan
opa en oma kunnen laten zien, en wij hetzelf ook op ons gemakkie
bij de open haard nogeens en nogeens kunnen lezen.
Liefs pap en mam -
12 Januari 2011 - 18:51
Joost En Hanny:
hoi Pieter en Inge
Het was weer een leuk verslag en hele mooie foto's.
we kijken weer uit naar het volgende.
groetjes Joost en Hanny. -
13 Januari 2011 - 13:49
Charis:
Hee Pieter en Inge,
wat super om jullie verhalen te lezen en foto's te zien. Wij herleven ook helemaal onze reis van 3 jaar terug. Helemaal leuk met de foto's 'hee Emiel kijk, daar zijn wij ook geweest!' of 'Emiel, moet je die duikplaatsen lezen, daar hebben wij ook gedoken!' (helaas hadden wij geen haaien gezien of nou ja gelukkig ik weet niet of dat wij zo rustig konden blijven zoals jullie!).
Maar echt super gaaf. En dan die SLOW-boat... vooral die planken van een halve meter bij een halve meter die ze een 2-persoonsbank noemen waren erg comfortabel! Maar ik geloof dat jullie ook daar van hebben genoten!! ;-) Koop een kussentje, pak een goed boek en verder genieten van de uitzichten (dan duren die 2 dagen niet zo heel lang hahaha)
Veel plezier in Laos (probeer de tocht van de monniken door de straten te zien, s'morgens heel vroeg, weet even niet meer hoe het heet. Maar dat is heel indrukwekkend!)
liefs x -
18 Januari 2011 - 07:40
Claire Dusee:
WAUW...erg cool om te lezen wat jullie allemaal meemaken!!! Geniet er nog van. -
24 Januari 2011 - 20:39
Remco:
Hoi Hoi!
Nog steeds alles naar wens daar?? We hebben dit weekend naar jullie video en foto's van het duiken gekeken. Het weer en de omgeving zag er lekker jaloersmakend uit!!! ;-)
Verder weinig nieuws uit de Sint Janskruid. Wel zijn we ondertussen eigenaar geworden van een bouwval... ;-) De slopers zijn druk bezig, dus het wordt nu vooral kaler. Hopelijk is er al weer een hoop opgebouwd voor jullie terug zijn.
Geniet van jullie trip en tot het volgende verhaal!!!
Groeten,
Remco
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
